Gedicht op pagina 666 , Elke nacht steel ik schilderijen , Marin Sorescu

Ik wens jullie een prettig en boeiend 2016, laten we beginnen met een inzichtgevend gedicht.

Uw coach is gek op lezen, hele romans, vakliteratuur, vaak is poëzie inzichtgevend.

Hier deel ik een fragment van het gedicht 'Schilderijen' van Marin Sorescu (1936 - 1996) - vertaald uit het Roemeens door Jan H. Mysjkin. 
In essentie vind ik het gaan over 'leren' en hoe het bij het bloggen gaat, 
ik leen kennis en inzichten, probeer het uit, blog het, en het pakt mij elke keer. 

Het feit dat ik het meestal doe na het werk, 's avonds of 's nachts past bij de sfeer van het gedicht.



In het nieuwe jaar zal uw coach in de late uurtjes op de toetsen tokkelen, verlicht door het LED-scherm vaak met een gezicht als in de schreeuw van E. Munch. En mijn eigen ervaringen mogen jullie van harte stelen.

Een gelukkig nieuw jaar met coach Clark Kent en iedereen die gij kent. Ik wens je een goed jaar met de twee grootste deugden; een goede gezondheid en een slecht geheugen.


Schilderijen

Alle musea zijn bang voor me,
Want telkens wanneer ik een hele dag blijf staan
Voor een schilderij,
Moeten ze de volgende dag melden
Dat het verdwenen is.

Elke nacht betrappen ze me bij het stelen
In een ander deel van de wereld,
Maar ik trek me niets aan
Van de kogels die rond mijn oren fluiten
Of de wolfshonden die de geur
Van mijn spoor nu beter kennen
Dan een minnaar
Het parfum van zijn meisje.

..

En ik probeer van hem te leren,
Maar kan mijn tranen niet bedwingen
Die aldoor stromen op de gouden lijsten
Wanneer ik ervandoor ga
Met zijn jaargetijden onder mijn oksel.

Zoals ik al zei, elke nacht
Steel ik een schilderij
Met een benijdenswaardige bedrevenheid.

Maar de weg is lang, zo lang,
En op het eind wordt ik altijd gepakt,
En pas laat in de nacht kom ik uitgeput thuis,
Toegetakeld door de honden,
Met in mijn handen niets dan een goedkope kopie.

Het leven is een aaneenschakeling van pogingen om het goed te doen

Al gaat het ons - ja daar hoor ik vast en zeker bij - niet altijd goed af, ik heb een geruststellende mantra voor ons.

Mag het vandaag eens een uitspraak van mezelf zijn?


Het leven is een aaneenschakeling van pogingen om het goed te doen. 
(coach Clark Kent)

Turkse president Erdogan praat man om die van brug wil springen . Straks zit uw coach zonder werk

Kerstdag 2015, een opmerkelijk nieuwsbericht. Echt of in scene gezet? Ik was er niet bij.
Het was wel de veiligheidsagent die met de man sprak, koppen zeggen niet alles.

http://www.knack.be/nieuws/wereld/turkse-president-erdogan-praat-man-om-die-van-brug-wil-springen/article-normal-639127.html?utm_campaign=Echobox&utm_medium=social&utm_source=Facebook

Kerstdag 2015; Veiligheidsagent van Erdogan spreekt met de man

President Erdogan schudt de man de hand. Nog een artikel

HVIMP; Hoe verpruts ik mijn project ?, en hoe krijg jij het weer goed !

'Wat kun je verprutsen aan een project ?'

Met die stelling begint de Vereniging Hoe Verpruts Ik Mijn Project www.hvimp.nl haar leuk op 104 halve pagina 's uitgegeven boekje. 
Wie wilt beginnen aan een project en beseft dat hij M/V het mogelijk, wellicht, vrijwel zeker kan verprutsen, vindt houvast en kalmte in dit werkje. Hij M/V vindt het hier duidelijk en snel.

Het antwoord op de vraag wat je zoals kunt verprutsen is simpel en slim, tevredenheid.

Ontevredenheid heeft onplezierige gevolgen.

Het is simpeler tevredenheid te verprutsen dan te verwerven.

Coach Clark Kent is enthousiast over dit kleine boekje dat een aantal welbekende principes in een nieuw jasje steekt. De verdienste van de vereniging (de kennisgroep hvimp) is dat ze een vertelstijl gebruiken en de korte verhaaltjes over de steeds falende manager Karel duidelijk en humoristisch brengt. 
Het boekje leest als een trein, op enkele uurtjes heb je het uit en verwerkt. 

Wat kun je aan een project verprutsen ? Op welke vlakken kun je de tevredenheid fnuiken ? 

1. De Start. Ja is het meest onbetrouwbare antwoord dat je kunt krijgen. Op wat zei ik ja?, Heb ik voldoende kennis en ervaring?, Wanneer moet ik terugkoppelen?, Hoe terugkoppelen?, Heb ik hulpbronnen waarop ik kan terugvallen? Bij nieuwelingen korte feedback-lussen inbouwen (wanneer loslaten?)
2. Teamvorming. Je kunt een groepsproces (fasen; formeren-delen-stroomlijnen-presteren-rouwen) niet afdwingen, wel opvolgen. Bij nieuwe deelnemers gaat een groep terug naar de vormfase. Verschillende teamleden hebben verschillende mate van aandacht nodig.
3. Samenwerking. Help jij echt bij conflicten?, of verpruts jij ze? Heb je naast het technische probleem ook het samenwerkingsprobleem aangepakt? Karakteristieken van een projectleider zijn: gedraagt zich als buitenstaander, zorgt voor gezamenlijk nastreven van doelen/rollen en taken/verstandhoudingen. Inhoudelijk probleem is altijd ook een samenwerkingsprobleem.
4. Teameffectiviteit. Belbin (je weet wel; wie zit er allemaal op, in, onder, boven, naast, voor de kar). Onbalans in rollen kan geen kwaad, maar samen zorgen dat de kar niet op hol slaat. Een professioneel team kent zijn sterktes en zwaktes.

5. Vrije tijd. Een professionele medewerker gaat altijd op tijd naar huis want zijn inschattingen zijn juist (en niet te optimistisch). Risicoposten worden inbegrepen.
6. Klantgerichtheid.
7. Inzicht in vooruitgang.
8. Tijdig ingrijpen.
9. Tijdverlies.
10. Procesmatig werken.
11. Andermans tijd.
12. Persoonlijke groei.
13. Relaties.
14. Kansen.
15. Succes van anderen.
16. Respect.

Uw coach stopt even toepasselijk bij punt 5, het is mijn 'vrije tijd' nu, zondag rustdag. Ik ben klaar met lezen, samenvatten, en voor u en mezelf hier een stukje bloggen.
Van punt 6 tot 16 is voor morgen en overmorgen. We maken er een reeks van.

Groeten van uw coach Clark Kent,

baas ben je 24/7/365 | daarom ben ik geen baas , maar slechts coach

Vandaag had ik in de file plots een helder moment. Het overkomt uw coach zo nu en dan. 

Toen gisteren de resultaten van de tevredenheidsbevraging getoond werden voor onze groep, werd me iets bevestigd rond het gegeven leidinggevende te zijn. 

In de file. Ik stelde me in de auto voor dat ik een leidinggevende iets wilde aantonen over een moderne baas zijn. Ik zei tegen haar M/V ; 

Jij bent diegene in leiding, dat is je taak.
Je hebt een team onder je
Je bent verantwoordelijk, over alles wat er gebeurd heb jij een zeg gehad. 
Voor het fatsoenlijk functioneren van het team ben jij nodig. 

Hoe is dat voor jou ?
Het is zoals verwacht wordt. In de organisatie is het geweten dat jij de zaken in handen hebt, dat jij nodig bent.

Jij bent nodig en je zult dat doen 24/7/365, constant, proficiat.

Jij hebt het druk, hebt wel eens vaak stress. Waarom doe je het ?
Mensen doen alleen zaken waar ze voordeel aan hebben op een of andere manier.
Awel, het geeft jou controle en een goede, veilige bestaansreden. 

Maar wat gebeurt er als je vakantie neemt ?
Wat als jij eens ziek bent ?, of afwezig ? (je moet al eens op vergadering, op verplaatsing, .. ). Oh, je hebt een laptop en een gsm..
Wat gebeurt er dan in jouw team ?, of met jou ?

Jouw controle, comfort en jouw veiligheid heeft toch een prijs.

Foto van 'de belangenvereniging voor Kleine Mensen'

Het gaat ten koste van
de groei en de tevredenheid
, die van de medewerkers , en die van de organisatie, én die van jou !

De remedie is

dat je maakt dat je een team onder jou opbouwt dat kan functioneren wanneer jij er niet bent. 
Medewerkers weten wat van hen verwacht wordt en weten waarom ze doen wat ze doen. 
Jouw medewerkers delen de verantwoordelijkheid. Zij blijven er voor gaan. 
Zij ontwikkelen zich , en vullen elkaar aan. 

Het maakt jou vrij om op zoek te gaan naar groeimogelijkheden voor het team, of naar uitdagingen. Jullie gaan mee met de tijd en spelen in op vragen.

Jij bent op het eerste zicht minder veilig, want je maakt dat men jou kan missen , jou teamleden zullen zeggen dat ze het zelf gedaan hebben en jij bevestigt dat ook. Misschien denkt de organisatie wel dat jij het gemakkelijk hebt met zo een goed team.

Toch houden zo !
Want ondertussen verwezenlijk jij groei in de medewerkers, in de organisatie .. en in jezelf. En als jij helemaal bij bent, als jij steeds verder ontwikkeld, dan kan niemand gemakkelijk het tapijt onder jou uit trekken. Dat is echte veiligheid voor alle betrokkenen.

Onze organisatie meldde gisteren dat ze die zelfsturing aan de basis wilt uitbreiden. Een medewerker die het gevoel heeft dat hij zelf controle heeft over zijn taak, daar zijn eigen ding in kan vinden en doen, die medewerker is ook meer tevreden. 

Onze organisatie gaf veertien punten waarin ze wilde groeien in de diepte. 
Als coach denk ik dat in de diepte groeien kan als medewerkers vrij zijn om te groeien in hun passie binnen hun job. 

En als ik daardoor een luie baas ben maar een ijverige coach , het zij zo. 

Een uur later was ik toch thuis hoor.

Groeten van uw coach Clark Kent, like a boss.