Je kunt het je permiteren, of niet, is sluipend de norm aan het worden als zelfs OCMW-rusthuizen break-even moeten draaien terwijl deze toch vooral minder begoeden zouden moeten kunnen bedienen. De stad vult de tekorten van het OCMW niet meer aan - terecht als het gaat om verstandiger beheer van die rusthuizen - onterecht als deze rusthuizen geacht worden 'te overleven' zoals commerciële rusthuizen want ze hebben een andere opdracht en kunnen niet-betalende klanten niet weren noch buiten werken zoals dat in de privé heus wel gebeurd.
De crisis gaat nog zeven jaar duren zei prof. econoom Van de Cloot dit weekend in de krant. Wat blijft er dan van de openbare zorg en de zorgzame staat en samenleving over ?
Deze coach leest graag studies over kleinschalig en genormaliseerd wonen zoals die van prof. Anja Declercq
..maar laat die nu niet in het budget zitten voor de gewone, laat staan armere, burger.
“Toch zien we heel wat proefprojecten voor ‘anders zorgen’ ontstaan,” gaat Prof. Anja Declercq (KULeuven, LUCAS) verder. “Zo wint kleinschalig genormaliseerd wonen steeds meer aan populariteit voor personen met dementie. In deze woonvorm komen zware hulpbehoevende personen terecht. Maar anders dan in een klassiek rusthuis, lijkt dit meer op een thuis, waar men rekening houdt met hun eigen hobby’s en interesses. Het meetbare gevolg is dat het medicatiegebruik afneemt
Als psychiatrisch hulpverlener en referentiepersoon dementie weet ik het gebruik van psychotrope medicijnen zoveel mogelijk te weren van de afdeling, maar soms zijn ze heilzaam zonder financiële afwegingen of te kiezen voor 'het gemak en de rust op de afdeling'.
Alternatieven voor medicijnen kosten wel extra inspanningen.
Inspanningen die gedaan moeten worden door medewerkers.
Het wordt gewoon tijd om de psychische factoren en psychische zorgen zwaarder te laten wegen op de normering van het personeel. Denk aan de dementie-golf die ons gaat overspoelen.
Nu wordt alleen de fysische zorgzwaarte bekeken ..maar mensen met gedragsproblemen en grote aandachtsvragen zijn soms nog zeer mobiel, niet incontinent en fysisch niet ziek genoeg voor meer personeel volgens de KATZ-schalen.
De vergrijzing zal de politiek moeten doen inzien dat er meer personeel nodig is in de zorg, maar daar ligt men niet genoeg wakker van zoals men ook van de uitbetaling van ons pensioen niet genoeg wakker ligt.
Heren en dames ambtenaren genieten van meer pensioen, en beleidsmakers kunnen al lekker wat geld oppotten voor hun oude dag. Hun hangmat is te groot.
Enkele weken geleden liet zelfs een minister van Groen zich ontvallen dat een gezin van tweeverdieners gemakkelijk meer dan €4.000 netto verdient. Deze mensen leven duidelijk niet in onze realiteit en verdienen te veel om angst te hebben voor een lege spaarboek, schulden, crisis, een magere oude dag..
Fijn dat de academische wereld 'ziet' wat goed zou zijn, maar 'weten' is niet hetzelfde dan er voor ijveren of er naar handelen.
Met alle respect en eerlijk gezegd, weten mensen in de praktijk al lang wat de prof zo mooi publiceert.
Gisteren maakte een opstootje van witte woede geen indruk op de eerste minister ..de zorg profiteert tot 2015 niet mee van de jobmaatregelen, en -steun.
Ondertussen roeien wij in de zorg met de riemen die we krijgen heren en dames politici en academici.
meer en niet minder personeel in de zorg, en meer bepaald in de rusthuizen, is geen loze kreet. Wie veegt er straks uw
Het is een realistische vraag.
Ziekenhuisnormen zouden een verademing zijn !
Daar zouden we nogal droom-zorg mee kunnen bieden !
In de zorg wordt élke extra euro gebruikt voor de bewoners - kunt u dat voor élke extra euro in de industrie zeggen..
Groeten van uw dit keer kritische coach Clark Kent
Geen opmerkingen:
Een reactie posten