Het is gewoonweg niet fair | IK heb toch wel gelijk zeker ! | nee, IK ben geen slachtoffer hoor !

Al te gauw wordt ontkent :

'IK stel me niet op als slachtoffer !',

'IK ben geen slachtoffer !'

Is jouw denken van ditte :

'Het is niet fair wat er gezegd wordt'

'Hij moet niks van mij hebben'

'Het is niet fair dat ik dit mee moet maken'

'Wat doe jij me aan?'

'Ik heb toch gelijk'

'Zij zijn fout hoor'

'Ze luisteren niet naar me'

'Het is niet normaal , wat ik voor heb'

, dan heb je nu ontdekt dat jij jezelf toch wel ziet als de 

gedupeerde, getroffene, het mikpunt, de benadeelde, de dupe, de gewonde, de klos, de pineut, de sigaar, het haasje, pisang, de geblesseerde, de gekwetste, de opgejaagde, de prooi..

Levenswet #2 | Jij maakt je eigen ervaring, beleving | vind ik nogal een belangrijke wet. 
We moeten in de Westerse wereld wat harder worden voor onszelf, onszelf wat minder uitvluchten gunnen van het type hierboven.

Zelfs de bewering 'ik ben te hard voor mezelf' is een bijzondere manier van slachtofferdenken. Je wilt daarmee zeggen : 'ik ben al zo hard voor mezelf, dus doe jij er geen schepje op alsjeblieft want ik ben al zo streng voor mijzelf.'
Je mikt op medelijden en begrip.

Ontmasker jezelf, ik doe dat ook op momenten (criebaby!)
Of leer slachtoffers herkennen want ze willen je manipuleren (help mij, doe mijn werk, laat me gerust, zie mij hier eens!)

Het is een ziekte van de tijd | iedereen is het duupje.

Morgen ben ik misschien wat zachtaardiger als ik het heb over aansprakelijkheid, misschien.
Clark Kent