Staan voor wat je doet ! | Verschil tussen Schuld en Verantwoordelijkheid

Laatste punt in levenswet #2 

Of jij nu iemand bent die zich nergens iets van aantrekt, zich nergens verantwoordelijk voor voelt, of jij nu iemand bent die altijd meent dat hij de schuld krijgt of zij de fout is van iets,

dat bespreek ik vandaag niet. 

Uw coach wilt gewoon even duidelijk zijn over enkele termen die we vaak te pas en te onpas gebruiken. 

Zo is er geen verwarring.

Verschil tussen schuld en verantwoordelijkheid.

Schuld impliceert dat je het zo hebt bedoeld of dat je niet gedacht hebt aan de consequenties van uw acties.

Verantwoordelijkheid betekent dat je dingen hebt gedaan of toegelaten die tot dit resultaat hebben geleid.

Een voorbeeld

The Evil Toyman | Toymaker

Als ik op een stoel ga zitten en hij valt uiteen ?

Als ik op de stoel ben gaan staan, of er op dans, en hij breekt dan heb ik op zijn minst slecht zorg gedragen voor de stoel en heb ik er schuld aan.

Als ik gewoon de stoel gebruikt heb, ik ging zitten, en hij breekt dan ben ik wel aansprakelijk of verantwoordelijk. Men kan mij er op aanspreken, maar er niet de schuld van geven.

En als kind ?

Als kind zijn volwassenen verantwoordelijk voor jou, maar toch maak je zelf al keuzes.

Schuld moeten we bij kinderen met een korreltje zout nemen, kinderen moeten nog veel regels ontdekken en maken kinderlijke inschattingen.

Kinderen die te dik zijn, maken de verkeerde keuzes qua voeding, maar het zijn de volwassenen die het eten in huis halen en klaarmaken. Een kind heeft geen inkomen om zelf zaken te kopen, en een kind kiest niet waar het woont. 

Maar één ding is zeker ! Volwassenen kunnen kinderen zaken aandoen, soms vreselijke dingen zoals ruzie maken in bijzijn van hun kinderen, kinderen beschuldigen en kleineren, hen fysiek mishandelen..

Niemand is er verantwoordelijk voor dat hij of zij verkracht, misbruikt is. 

En als kind had u de kennis, de macht niet om bepaalde keuzes te maken. 

Maar als volwassene kunt u wel degelijk de reactie bepalen op die (vroegere) gebeurtenissen (uit onze kindertijd).

Je moet leren aanvaarden dat alleen vandaag bestaat. Het verleden is voorbij, en de toekomst moet nog komen.

Is het eerlijk dat .. ? Nee !

Nee, het is helemaal niet eerlijk dat je daar mee zit. Maar ben jij verantwoordelijk voor hoe je daar mee omgaat? 

Absoluut !

Je hoeft niet te besluiten dat wat jouw overkomen is ergens jouw schuld of verantwoordelijkheid was,
ook besluiten dat wat jou overkomen is op-een-of-andere-manier o.k. is, is niet logisch of wenselijk !
Neen, hetgeen ik hier wil zeggen is dat Jij hier en nu besluit hoe je daar de rest van je leven tegenaan kijkt. 

Kies je jezelf als slachtoffer te bekijken, dan krijg je de gevolgen.
Kies je er voor om er iets mee te doen, of je nu sterker te voelen (niet dankzij! mishandeling) dan kies je voor een betere, leefbare uitkomst.

Toen, destijds, kon je niet kiezen, maar nu wel !

Kindermishandelaars zijn wat mij betreft zieke klootzakken, laat me dat toch ff zeggen. 
Maak je er los van door goed te kiezen.

Jouw verantwoordelijkheid is tegelijk een slechte en een goede zaak. Een vloek en een zegen.

Slecht is dat jij de last zelf moet dragen. Goed is dat de keuze aan u is.

Als ij het gedrag (gedachten) kiest, kies jij nu de consequenties (lichamelijk en mentaal).

Soms is één fatale keuze genoeg om je leven te verknoeien, 

maar vaker is er een tweede soort verantwoordelijkheid die langzamer, sluipender is. Je stagneert in je ontwikkeling, je dromen vervliegen, ‘waarom heb ik mezelf dit aangedaan?’.

Welke keuzes je ook maakt, ze hebben allemaal gevolgen.

Dom, risicovol gedrag, dan kies je waarschijnlijk voor het gevolg van pijn en ellende. Kiest je voor een verkeerde, destructieve partner, of een leven met drugs en alcohol, dan kies je voor een leven zonder veiligheid en liefde , etc.

Nogmaals , voor de derde en laatste keer zegt Clark Kent ;

Je maakt je eigen beleving, dixit 
coach Clark Kent