Identiteit Matrix - Geprogrammeerde identiteit / Verleden en anderen als uitvlucht

In het kwadrant Links-boven staat geprogrammeerde identiteit,

die is het resultaat van de boodschappen die andere mensen uitzenden over wie je bent (of in de toekomst zult worden).


Hier ga ik met het voorbeeld van Marshall Goldsmith.

Toen ik opgroeide prentte mijn moeder me twee onwrikbare ideeën in:
1/ dat ik slimmer was dan alle kinderen in de buurt
2/ dat ik een sloddervos was
ideeën 1/ en 2/ waren onderdeel van moeders behoeftes natuurlijk, maar ik groeide op met een overgroot (en feitelijk misplaatst) vertrouwen in mijn geestelijke vermogens, en werd een ongelooflijke sloddervos !

Mijn moeder had me zo geprogrammeerd om dit te geloven over mezelf.

Pas toen ik de dynamiek van identiteit doorkreeg begon ik te beseffen :
1/ dat ik niet zo slim was
2/ dat ik geen sloddervos hoefde te zijn !

Ik moest gaandeweg moeders programmering heroverwegen.

Dit was een betrekkelijk mild voorbeeld, iedere ouder prent zijn kinderen zaken in die ze iet-of-wat misvormd.

Het is een vloek én een zegen ..ouders die hun kinderen inprenten dat ze nergens goed voor zijn, hebben het ook mis en die kinderen mogen die programmering zéker heroverwegen. Gelukkig maar !

Zelfs in extreme vormen kan er veel positiefs zijn aan geprogrammeerde identiteit. Het leger is goed in het smeden van een nieuwe identiteit, en doet dat op een relatief korte tijd (Marina Corps in 8 weken !).
Jonge mensen worden gedrild om zichzelf te beschouwen als leden van een eenheid met grote capaciteiten.

Jouw geprogrammeerde identiteit heeft vele bronnen !
Je vak, bedrijf waarin je terecht gekomen bent, beste vrienden, .. elk van deze zaken kan je mening over jezelf vorm geven.

Accepteer niet te gretig je geprogrammeerde identiteit want ze kan gemakkelijk jouw zondebok worden voor fouten in je gedrag. 'Ik kan er niks aan doen want ik ben een M/V, en een Belg en die zijn nu eenmaal temperamentvol..

In de loop der jaren ben ik een kenner geworden van mensen die hun 'programmering' gebruiken als smoes/ uitvlucht.
Arrogante mensen die altijd hun zin moesten hebben, hoorde ik hun ouders de schuld geven omdat die hen verwend hadden. Agressieve collega 's gaven de bedrijfscultuur de schuld van hun eigen boerse gedrag.
Dat heeft niks meer te maken met 'mojo' , eerder met 'no-jo'.

Als we op een gegeven moment inzien dat er problemen zijn, wenden we onze programmering niet meer aan als excuus. Het verleden of anderen bepalen niet langer hoe we zijn en hoe we zaken bekijken.

Kom er wat van los.

raad van coach Clark Kent