Animatieve grondhouding - UNO !

Ik wil graag die animatieve grondhouding op de dienst psychiatrie en dementie zien. Verveling en sleur tegen gaan door korte momenten van activering allerlei te voorzien. Het kan al door gewoon een goeie-dag-zeggen of een praatje, of liedje, of  

..er op uit te zijn om invulling te geven aan de vragen en noden, misschien nog voordat ze geuit worden (zo doordrongen kan het handelen worden).

'Animatieve houding wasda ?'

Kortom ; via een open en geïnteresseerde omgang en het stimuleren van hun actieve inbreng, bewoners en mantelzorgers erkennen als een partner in de zorg. 

concreet ;

Positief stimuleren, 

enthousiasmeren, 

respectvol samen-werken, 

waardig invullen van de tijd ; 

zijn dé dingen om te doen, een houding om aan te nemen.

met gewoon verzorgen kom je er niet meer.

Wordt er hier gekaart? vraag ik na het avondeten.

'O, ik ben geen kaarter'

'Weet u wel hoe laat het is!'

'Tijd voor Blokken!, daar kijk ik elke dag naar'

'Ja, vroeger heb ik veel gekaart ..denk ik'

'Wilt u kaarten?'

'Welja, eerlijk gezegd kan ik niet echt kaarten, maar ik heb wel een eenvoudig spel bij.'

'O, welk?'

'UNO'

'Ken ik niet'

'Zullen we?' vraag ik. Ik dring wat aan.

'Ja, maar heel even maar want ik moet nog een lang telefoontje doen meneer'

'En ik kijk zo naar Blokken!'

Drie spelletjes UNO konden er wel af, al keken de bewoners op hun klok (Ah ja want Blokken was, en 'het telefoontje meneer!, en het is slaaptijd hoor 18:30-weet-u-wel!')

Oude mensen en hun routine. Ik heb daar respect voor, toch dring ik wat aan. 

S ziet het verschil tussen de blauwe en de groene kaarten niet zo goed en vraagt hulp. Ze laat voortdurend in haar kaarten zien, doch dat stoort niemand. Ze heeft lichte dementie maar het spelletje gaat haar mits hulp redelijk goed af.

M herkent er een oud kaartspel in 'paljassen' en hij is snel mee.

K kent het van bij haar kleinzoon en wilt meedoen, zij doet het om te winnen. Haar vriendin J zou wel mee willen doen maar kan de kaarten niet goed vasthouden met haar reumatische gewrichten. Daar is een hulpmiddel voor, maar dat heb ik niet bij me (daar ga ik nog eens om).

Zo de eerste sessie UNO zit er snel op, maar alle begin is vreemd. Een drietal bewoners heeft eens iets anders gedaan dan ze elke avond doen, en ze hebben iets leuks ervaren.

K zegt 'Clark, dit is iets voor in het weekend want dan is hier weinig te doen'.

'o.k., het weekend.'

'o.k., ik laat het spelletje op de afdeling en is er tussendoor een dood moment, dan kan het, ik maak wel tijd.'

UNO !

coach Clark Kent







Mag het een beetje moeilijker ?
Weldan ;


Nu elk woon- en zorgcentrum een visie op animatie én een jaarplanning heeft, is het belangrijk om aandacht aan de verdere implementatie (concreet maken, hét doen!) te besteden. De visie en het jaarplan moeten immers in het dagdagelijkse handelen van medewerkers steeds meer zichtbaar worden. Het kernwoord is volgens het ministerieel besluit een ‘integrale benadering’ van de animatie: 

dit betekent dat zowel de medewerkers als de organisatie steeds meer doordrongen moeten zijn van deze visie.

Dit betekent dat animatie eigenlijk kan uitgroeien tot een echte ‘zorgfunctie’: het moet
ingebed worden op de afdeling en in het geheel van de organisatie. Hier ligt een
speciale rol voor de leidinggevenden. Belangrijk is om als leidinggevende je eigen
stijl van leidinggeven te kennen en durven verder te gaan door medewerkers en
teams aan te spreken op hun al dan niet bewonersgerichte attitude.

Inhoudelijk ;

• Goede zorg is onderhandelde, vraaggerichte zorg.
• Visie op animatie: animatie is zorg in partnerschap, is zorg voor woon- en leefklimaat, is bewonersgericht werken.
• Bewonersgerichte begeleiding: hoe pakken we dit concreet aan? Hoe vertalen we
de SMK’s gebruikersgericht naar de werkvloer?
• Levensloopbenadering als aanzet voor ‘vraaggerichte zorg’ via:
* Werken met anamnese: meer dan het invullen van een vragenlijst. 
Hoe houden we dit up-to-date? De plaats in het bewonersdossier?
* Interdisciplinaire bewonersbespreking: verschillende modellen, werken met een
leidraad, hoe de levensloop vertalen in zorgafspraken voor alle disciplines? 
Hoe ‘bevrucht’ de animatie de verpleging - verzorging en omgekeerd? 
• De rol van de leidinggevende.
• Modellen voor de uitbouw van animatie: ‘Afdelingsgericht werken’? Een centraal
georganiseerd aanbod? Samenwerking tussen animatie en andere disciplines.

tekst; VOCA Training & Consult, 2008